лӱдмаш

лӱдмаш

сущ. от лӱдаш

1. страх,. боязнь, испуг; опасение

Шӱлышым погалтышымат, ынде чыла лӱдмашем сеҥенак, нушкын мийышым. [/i]М.-Азмекей.[/i] Собрался духом, и, переборов свой страх, я подполз.

Лӱдмаш таҥым кычалеш. [/i]Калыкмут.[/i] Страх ищет друга.

2. боязнь, боязливость, робость, склонность к боязни, робости

Чылт уке шол лӱддымашна, лӱдмашна уке. [/i]М. Большаков.[/i] Вот именно, нет у нас смелости, нет и боязливости.

Лӱдмашым шӱмыштем ом ашне. [/i]С. Вишневский.[/i] Я не храню в сердце боязливость.

3. нар. боязно, страшно, опасно

Ой-ой, ончашат лӱдмаш: шинчам йымыктара. [/i]М. Шкетан.[/i] Ой-ой, даже смотреть боязно: глаза слепит.

Чынак, уремышке лекташ лӱдмаш. [/i]О. Тыныш.[/i] Действительно, выходить на улицу опасно.